Het is maar een matte verkiezingsstrijd met "debatten" die eerder een reeks monologen zijn van de meest kansrijke kandidaten. ""Inhoud"" heet dat. Han en John halen herinneringen op aan de tijden van weleer, toen het bliksemde en het schetterde en haast iedereen op het vensterraam een affiche plakte van de partij van zijn keuze. Han vertelt over[...]
Het is maar een matte verkiezingsstrijd met “debatten” die eerder een reeks monologen zijn van de meest kansrijke kandidaten. “”Inhoud”” heet dat. Han en John halen herinneringen op aan de tijden van weleer, toen het bliksemde en het schetterde en haast iedereen op het vensterraam
een affiche plakte van de partij van zijn keuze. Han vertelt over waterglas en kalken en hoe in de tijd van Thorbecke er zo weinig kiezers waren, dat de gemeente de stembiljetten bij hen thuis
bezorgde en later weer ophaalde. Toch eindigen de heren in optimistische stemming.
