Als er één politicus in deze eeuw aanleiding had om op tafel te dansen, dan was het Geert Wilders. Tegelijkertijd hebben we te maken met een politiek landschap waaruit zich niet zo gemakkelijk een coalitie laat vormen, niet zozeer getalsmatig maar omdat zoveel partijen - groot en klein - elkaar uitsluiten. Han en John voelen de pols van[...]
Als er één politicus in deze eeuw aanleiding had om op tafel te dansen, dan was het Geert Wilders. Tegelijkertijd hebben we te maken met een politiek landschap waaruit zich niet zo gemakkelijk een coalitie laat vormen, niet zozeer getalsmatig maar omdat zoveel partijen – groot en klein – elkaar uitsluiten. Han en John voelen de pols van de natie. Daarna nemen zij de situatie in ogenschouw. En zoeken naar voorbeelden in het verleden. Er zijn heel wat meer mogelijkheden dan een coalitie of een minderheidskabinet. Spooler. Han zou het mooi vinden als er een kabinet kwam met een duidelijk programma dat bij weerstand in de Tweede Kamer nieuwe verkiezingen uitschrijft (dat kan, je hoeft als regering niet te wijken voor een boze kamer. Je kunt het er ook op aan laten komen). Daarna wordt het kabinet en zijn plannen inzet van de verkiezingen. Zo dan!
