Volgens kibbelende Haagse politici snakt Nederland naar van alles en nog wat. Het werkwoord snakken is hen wel toevertrouwd. Maar volgens Han en John snakt Nederland vooral naar iets anders: een politicus met brede ontwikkeling en een weidse visie op de toekomst van ons land in een gevaarlijke wereld. En verdraaid — zo’n politicus diende zich aan. De Belgische premier Bart De Wever hield, op uitnodiging van EW Magazine, de H.J. Schoo-lezing. Daar presenteerde hij een erudiet betoog waarin hij Nederland, België en Luxemburg uitnodigde om de oude Benelux nieuw leven in te blazen en samen te werken aan een krachtiger Europa. Een Europa waarin de lidstaten niet op alles, maar juist op wezenlijke punten samenwerken. De Wever riep de Zeventien Provinciën van de zestiende eeuw in herinnering en noemde de scheiding tussen noord en zuid de grootste ramp uit onze geschiedenis. Han vindt dat allerminst onzin. Hij ergert zich er juist aan dat deze lezing in Nederland vooral met bedremmeld stilzwijgen wordt ontvangen — doorbroken enkel door het vertellen van Belgenmoppen.