John ging een paar weken naar Oxford en keek zijn ogen uit. Hij werd meteen getroffen door de bijzondere sfeer van de universiteit met zijn colleges, waar geleerden werkten wier inzichten en uitvindingen de wereld veranderden. Bijvoorbeeld penicilline en het world wide web. Tegelijk zag hij hoe medebepalend Zuid Aziaten en Chinezen waren voor de sfeer. Er is iets aan het veranderen in de wereld. Dat kun je zien op straat. John reed door Engeland en zag het verval. Han vertelt het een en ander over wetenschap op eredivisie niveau. Net als bij het voetbal komen de sterren overal vandaan. Tegelijk maken Han en John zich zorgen over het feit, dat Europa het momentum verloren lijkt te zijn. Nederland ook trouwens. Alles is goed opgeverfd maar toch zijn er tekenen genoeg dat we in een periode van verval leven. Lekker bezig , heren!
“De wereld houdt zijn adem in”, zo luidt het cliché voor de toestanden die we nu beleven. Toen we deze podcast opnamen, was er in het Midden-Oosten nog geen sprake van een groot conflict. De stilte voor de storm of zou alles met een sisser aflopen. Achter onze microfoons durfden we geen toekomstvoorspelling te doen. We bekeken wel hoe oorlogen in het verleden uitbraken en hoe ze eindigden. En vooral hoe de boel volstrekt uit de hand loopt. De militaire theoreticus Clausewitz schreef: “Oorlog is de voortzetting van de politiek met andere middelen”. Dan moet je de boel niet laten ontsporen. Bismarck kon dat wel maar sindsdien lijkt dat toch heel lastig.
Sinds Biden zich terugtrok uit de race om het Amerikaanse presidentschap lijkt Kamala Harris wel een vlinder die uit een pop kruipt. Binnen een paar dagen werd zij een gevaarlijke tegenstander voor Trump. Hoe kan dat zo plotseling? Han van der Horst en John Knieriem analyseren de positie van de vice-president in de Verenigde Staten. Wie dat ambt bekleedt, krijgt weinig kans zich te profileren. Maar als je aan dat keurslijf ontsnapt kun je ineens laten zien wie je bent en wat je kunt. Vicepresidenten die uit de anonimiteit traden – bijvoorbeeld omdat hun president de dood vond – bleken eenmaal in het Witte Huis krachtfiguren, weet Han te vertellen. Verder blijft het natuurlijk een dubbeltje op zijn kant.
Dat was een fraaie poets die het software beveiligingsbedrijf Crowdstrike de wereld gebakken heeft. Een fout in een update zette computers over heel de wereld op tilt. Vliegtuigmaatschappijen, ziekenhuizen, bedrijven konden ineens niet meer of nog maar deels functioneren. Het duurde bijna een dag voor een oplossing was gevonden. Dit is de zoveelste keer dat het internet al dan niet bewust gedeeltelijk wordt platgelegd met grote schade als gevolg. Tot echte rampen heeft het nog niet geleid maar het is wel duidelijk dat we als samenleving niet voldoende tegen pannes en sabotage via het internet beschermd zijn. John maakt zich bezorgd en suggereert een aantal maatregelen zodat we de volgende keer de put dempen voordat het kalf verdronken is. Han heeft het over de voorgangers van het internet tot en met de Romeinen en de oude Perzen. Toen waren de systemen ook kwetsbaar. Laat dat een troost zijn.
Trump is bepaald niet de eerste hooggeplaatste Amerikaanse politicus waarop een aanslag is gepleegd. Han van der Horst en John Knieriem plaatsen een en ander in het kader van de Amerikaanse geweldscultuur. Ook stellen zij vast dat de presidentenmoordenaars geestelijk niet in orde waren en een persoonlijk motief hadden voor hun daad. Aan de andere kant: als je de politieke moordaanslagen, in Europa gepleegd, bij elkaar optelt kom je ook tot een indrukwekkend aantal. En je moet de Verenigde Staten toch eerder met een continent vergelijken dan met een land. Belangrijker is de vraag of wij aan onze kant van de oceaan een plan B hebben als Trump de verkiezingen wint. Hij zal de electorale bonus van deze aanslag zeker innen.